Ang saya (kahit hindi ako nakababa diyan dahil ako ay may sprained ankle) ng mga bata nung kami ay huminto sa tabi ng daan upang sila ay makaranas ng paglalakad sa tubig ng ilog!
Kaya lang…
Habang abala sa pagkakalad sa ilog ang aking mga anak, may napansin akong kakaiba mula sa isang bundok sa may di kalayuan: may makapal na usok mula sa kaingin.
Nakakalungkot. Nakakainis. Nakakaiyak.
Hihintayin pa bang magaya sa ibang lugar na matabunan ng lupa mula sa bundok ang mga tao bago ito bigyan ng pansin? As it is, kalbong-kalbo na ang mga bundok sa Zambales at tila walang ginagawa ang mga kinauukulan upang ang mga ito ay mabigyang lunas.
Pangalawang araw pa lang ito noon ng bagong taon at ayaw ko sana mag-isip ng hindi maganda pero kung ganito naman ang makikita, hay naku…
Pingback: Treasure Jar » Tired of Being Sick
Pingback: Treasure Jar » New Babies and Toddlers in the Family