Category Archives: Litratong Pinoy

Kinagisnan

Kinagisnan.

Most Filipinos are traditional, even if we are already living in the so-called modern world. We still believe what our ancestors have believed in centuries ago.

Karamihan sa mga Pinoy ay tradisyonal, kahit na ba nasa modernong siglo na tayo ngayon. Marami pa din tayong pinaniniwalaang mga paniniwala at kaugalian namana natin sa ating mga ninuno.

Anu-ano ba ang mga ito?

  • Pag”laway” sa paa o paglagay ng nilawayang sinulid sa sanggol na iyak ng iyak dahil ito ay “nausog”.
  • Ang pagtitika at pagbisita iglesia tuwing Mahal na Araw.
  • Ang Misa de Gallo tuwing buwan ng Disyembre at siyempre pa ang pagkain ng bibingka at puto bumbong.
  • Paglagay ng ____ sa tiyan ng baby para hindi ito umiyak dahil sa colic.
  • Pagsigarilyo ng mga matatandang babae ng sigarilyong kulay brown. Ano ngayon ang kakaiba dito? Yung dulong bahagi ng sigarilyo na me apoy ang nasa loob ng bibig.
  • Hindi pagwalis ng bahay sa gabi.
  • Hindi pagligo kapag me patay sa pamilya. Kasama na diyan kapag Biyernes Santo. Oo, me ganito.
  • Pagmamano sa matatanda at pagsabi ng “po” at “opo”.
  • Ang pagsabit ng kwintas ng sampagita sa altar.
  • Pag-ulam sa hot dog.

May maidadagdag ka pa ba?

Ay! Teka, nakalimutan ko ang aking larawan.

Read more »

Maalaala Mo Kaya?

“Maalaala mo kaya…? so goes a soulful song, asking the listener to look back and reflect on the promises of love that were made.

“Maalaala mo kaya, ang sumpa mo sa akin, na ang pag-ibig mo ay sadyang di magmamaliw…” Ayan, awit mula sa puso, para sa isang puso, tila ba naninisi, nagpapaalala kaya dapat hindi sumusumpa ng pangako eh 😀

My photo for this week’s theme would not be about love nor about family matters because not only are these personal topics but about the nation’s history.

Ang aking larawan ay hindi tungkol sa aking pag-ibig o pamilya dahil mga personal itong usapin. Ang aking entry ay tungkol sa kasaysayan ng ating lahi.

It is funny to see people answering questions about the country’s history with wrong information. Sure, as time passes by and we become busy and preoccupied with so many things, we forget about history facts and trivia.

Nakakatawa kung minsan panoodin sa TV ang mga tinatanong tungkol sa kasaysayan natin kasi mali-mali ang sagot nila. (nangyayari ito kapag me mga selebrasyon o holiday ang ating bansa) Hindi natin sila masisisi dahil sa pagdaan ng panahon, sa dami ng dapat asikasuhin at gawin, nakakalimutan na ang tungkol sa kasaysayan ng bansa.

But for us to grow not just individually but grow as a nation, we should at least have a clear understanding of how our nation was before and what it has to go through to be what it is today. Never mind if we do not particularly like what is happening.

Pero para sa ating paglago hindi lamang bilang mamamayan kundi bilang isang bansa, dapat me alamtayo sa pinagdaanan ng atng bansa, sa kasaysayan nito na siya namang naging  daan kung ano ito ngayon.Kahit pa nga ba hindi tayo sang-ayon sa naging kinalabasan nito sa panahong kasalukuyan.

Read more »

When Darkness Comes…

Darkness is the opposite of light, it is the absence of light.

There are many interpretations for darkness.

One of the most obvious one is the darkness of the night. When night time comes, so many things happen at the same time: people rushing home from work, birds finding resting places in trees, people sitting down to eat supper, people relaxing after a hard day at work and getting ready to rest to face another day.

On the other hand, there are those who hurry to go to their work. Some keep us safe and sound as we rest.

And so we rest when darkness falls:

Ang kadiliman ay kabaligtaran ng liwanag, ito ay kawalan ng liwanag.

Maraming interpretasyon ang kadiliman.

Ang pinakamadaling isipin ay ang pagkagat ng dilim sa hapon. Sa gabi, maraming bagay-bagay ang mga nangyayari: nagmamadali ang mga tao umuwi mula sa kanilang trabaho, pati mga ibon ay naghahanap kung saan magpapahinga sa mga puno, maghahapunan na ang mga tao at pagkatapos naman nito, sila ay magpu-Plurk magre-relaks na bago matulog.

Sa kabila nito, meron namang mga tao na naghahanda upang pumunta sa kani-kanilang trabaho, kaya nga kahit gabi na, maliwanag pa din sa siyudad. Ang iba ay gising upang mapangalagaan ang ating kaligtasan (harinawa ganun nga).

___________________________________

The last quarter moon photo was taken at 5:42AM.  The Union Bank Plaza photo was taken at 6:22PM.

__________________________________

May Trick or Treat kami sa TriNoma ngayon, mamaya na lang po ako dadalaw sa inyong mga entry.

May Liwanag Nga Ba?

Its Thursday once again. Time for Litratong Pinoy which serves as my “weekly editorial” for this blog.

The theme for this week is LIWANAG meaning light or the absence of darkness.

I thought that this post’s title “May Liwanag Nga Ba” reflects best the global financial crunch that we are experiencing.

People are losing their jobs, their homes, and their bright futures are suddenly dimmed. The financial woes are not stopping.

People are altering their lifestyles to be able to survive with lesser resources and if possible, save some for the rainy days.

People are panicking, withdrawing their investments and bank deposits and putting these in what they think are “safe” places, away from the banks whose integrity they now doubt.

The worst is not in sight and if what the financial analysts say that this is just the beginning of a financial Armageddon, how would we know the answer to “Where do we go from here?”

I hope you have not felt that you have over-extended yourself during these times.

Huwebes na naman, araw ng Litratong Pinoy, ang aking “lingguhang editoryal” sa aking blag.

Ang tema para sa linggong ito ay Liwanag o kawalan ng kadiliman.

Naisipan kong gawin ang titulo ng aking lahok na “May Liwanag Nga Ba?” upang magnilay-nilay sa pandaigdigang krisis sa usapin ng pananalapi at pamamalakad ng kalakal.

Maraming tao ang nawawalan ng trabaho, tirahan at ang kanilang kinabukasan ay tila ba isang madilim na pangitain. Ang problemang pang-pinansiyal ay tila ba wala nang katapusan.

Ang mga tao ay nag-iba ng pamumuhay gamit ang mas kakaunting ari-arian na kung maaari sana ay makapag-ipon para sa kinabukasan.

Naguguluhan ang mga tao. Marami sa kanilang may naitatabing salapi sa bangko ay kinukuha na iyon at inilalagay sa lugar na sa kanilang paniniwala ay ligtas sa mga bangkong ito, ano’t anuman ang mangyari.

Hindi pa yata natin natatanaw ang pinakamatinding dagok. Wika nga ng mga eksperto sa pananalapi, ito ay simula pa lamang ng Armageddon ng Pananalapi. Paano natin sasagutin ang tanong na “Saan tayo patutungo?”

Baclayon Church

Baclayon Church in Baclayon, Bohol is said to be the oldest coral stone church in the region and one of the oldest churches in Asia. This is one of the main tourist destinations in the province of Bohol.

Behind the church is a museum where old artifacts and images of saints can be seen.

Beside the church is Immaculata High School founded by my late father-in-law who was a parish priest of the said church.

Ang Simbahan ng Baclayon ay sinasabing pinakamatandang simbahan sa gawa sa coral stone sa rehiyon kung saan ito matatagpuan. Sinasabing ito din ay isa sa mga pinakamatandang simbahan sa Asya. Isa ito sa mga pangunahing puntahan ng mga turista doon sa Bohol.

Sa likod nito ay isang museong naglalaman ng mga lumang gamit pang-simbahan.

Sa gilid naman nito ay isang mataas na paaralang itinatag ng aking yumaong biyenang lalaki noong siya ay pari ditto sa simbahang ito.